Wiosną 2022 roku w niedużej watasze wilków na Warmii zauważono nietypowego osobnika, którego od stada odróżniało czarne ubarwienie sierści oraz trochę inna, niż u pozostałych, budowa ciała. Czy był to wilk? Czy w Polsce występują czarne wilki?
Umaszczenie wilków. Czy czarne wilki istnieją?
Wilki występujące w Polsce mają umaszczenie płowo-beżowe, z brązowo-czarnym grzbietem i mocno rudym tyłem uszu i głowy. Zdarzają się także osobniki jaśniej ubarwione lub ciemniejsze (zawsze jednak tył głowy i uszu jest rudy). Od jakiegoś czasu pojawiają się informacje, że gdzieniegdzie widywane są czarne wilki. Czy to możliwe? Czy czarne wilki wogóle istnieją?
Okazuje się, że tak. Naukowcy twierdzą, że wilki uzyskały czarną sierść, mieszając się na przestrzeni wieków z udomowionymi psami. Pierwsze osobniki pojawiły się w Ameryce około 10-15 tysięcy lat temu, kiedy szare wilki zmieszały się z psami, towarzyszącymi ludziom podczas zasiedlania kontynentu amerykańskiego. Od tej pory, czarne umaszczenie stało się coraz częstsze w populacji wilków amerykańskich.
Jeśli chodzi o czarnego wilka, którego zaobserwowano w warmińsko-mazurskich lasach to był to pierwszy taki przypadek w Polsce. Skąd taka hybryda?
Prawdopodobnie samica wilka skojarzyła się z psem, w wyniku czego urodził się osobnik, który odziedziczył po ojcu wiele cech wyglądu, jak również psich genów. Ponieważ zwierzę od urodzenia miało kontakt wyłącznie z wilkami, więc zachowuje się i reaguje jak one. Ich odmienny wygląd nie ma na to wpływu.
Niestety na podstawie nagrania, które leśnicy przekazali ekspertom z Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Olsztynie, stwierdzono że zwierzę jest w złej kondycji, m.in. kuleje. Nie można wykluczyć, że z powodu złej kondycji fizycznej czarny wilk padł lub stanie się to w niedługim czasie.
Charakterystyka wilków
Cechy charakterystyczne wilka są następujące:
- smukła sylwetka z wąską klatką piersiową i chudym zadem,
- długie kończyny, które umożliwiają wilkom wytrwały chód, a w razie konieczności szybki, długodystansowy bieg,
- swobodnie zwieszony puszysty ogon zakończony ciemnymi włosami, sięgający do stawu skokowego tylnych łap,
- duża głowa, z szerokim czołem i długim pyskiem,
- skośnie ustawione miodowo-żółte oczy,
- sterczące, stosunkowo krótkie uszy.
Dorosłe samce są większe od samic o ok. 10–20%. Masa ciała dorosłych samców to ok. 40-45 kg, a samic średnio 35 kg.
Jedyną bronią wilków są imponujące zęby (kły, siekacze i łamacze), dlatego, jeśli zostaną uszkodzone, to ma on mniejsze szanse na przeżycie. Wilki mają świetny węch oraz fenomenalny słuch. Ich słabą stroną jest za to wzrok, szczególnie za dnia widzą gorzej, nieostro, lepiej dostrzegają obiekty poruszające się, niż nieruchome. Są także daltonistami, rozpoznają jedynie kolory szary, żółty i niebieski. Zdecydowanie lepiej widzą nocą.
Wilki polują głównie na zwierzęta kopytne (jelenie, sarny, dziki), co jest dość wyczerpujące. Dlatego żyją o połowę krócej niż psy. Średnia długość życia wilka w Ameryce Północnej i w Skandynawii wynosi 6 lat. Dietę uzupełniają mniejszymi ofiarami: bobrami i zającami, czasami borsukami, rzadko gryzoniami, zabijają też lisy, wałęsające się psy i koty.
Gdzie występują wilki?
Najwięcej wilków żyje w Kanadzie, w Rosji i na terenie Alaski. Zwierzęta te zamieszkują także Azję oraz Amerykę Północą i północne tereny Europy.
W Europie najwięcej wilków występuje w Rumunii i Hiszpanii. Wilki spotyka się też m.in. na Półwyspie Skandynawskim, Ukrainie, Słowacji i we Włoszech.
W Polsce najwięcej wilków żyje w województwach: podkarpackim, małopolskim, podlaskim, warmińsko-mazurskim. Ich ostoją są Karpaty i Pogórze Karpackie, puszcze północno-wschodniej Polski oraz Roztocze.