Druga generacja Chargera

Oryginalny Dodge Charger był autem olbrzymim, w każdym tego słowa znaczeniu. Przepiękna stylistyka, niepowtarzalny projekt projekt typu liftback – to auto napędzało sprzedaż całej marki Dodge. Wszystkie nowinki techniczne lat 60 zamknięto w bezkompromisowym opakowaniu z napisem Charger i sprzedawano je w ten sposób przez… zaledwie dwa lata (1966-1986). Nadszedł bowiem czas na jeszcze mocniejszą odpowiedź na poczynania konkurencji w segmencie luksusowych coupe.

Wprowadzona w 1968 roku druga generacja Chargera zaprojektowana była językiem projektowym ,,coke bottle design”. Stosunkowo niewielka wizualnie kabina osłonięta jest wystającymi dookoła panelami nadwozia, które są zdecydowanie szersze od linii szyb. Widać więc od tyłu ,,ramiona” auta, lub nawet swego rodzaju parapet, na którym z łatwością można oprzeć rękę. Rzecz bardzo przydatna, gdyż klimatyzacja pozostawała pod koniec lat 60 bardzo kosztowną opcją.

Charakterystyczna linia Chargera II na zawsze pożegnała specyficzne, jednak niezwykle wpadające w oko, nadwozie liftback. Tylna część auta czerpała inspiracje z prototypowych samochodów wyścigowych – kończy się ostrym cięciem w okolicy klapy bagażnika. Pozostawiono natomiast słynne obracające się elektrycznie lampy. Do drzwi dodano dwa charakterystyczne przetłoczenia, zaś samo auto nieco… zubożono. Bardziej rozbudowane panele drzwi były opcją, a nie standardem, pozbyto się też podłokietników na tunelu środkowym. Tylna kanapa przymocowana została już na stałe (brak możliwości składania), porzucono pomysł niepowtarzalnych na skalę motoryzacji, słynnych zegarów elektroluminescencyjnych, a sam zestaw wskaźników miał kilka opcji, które nie były standardowym elementem wyposażenia w każdym Chargerze.

Dodge Charger 1970 – charakterystyka rocznika

Przez wielu uważany za najlepszy rocznik, Dodge Charger 1970 przyniósł na zakończenie produkcji (od 1971 oferowany był już bowiem Charger III) wiele istotnych zmian. Auto zdążyło w międzyczasie zasłużyć na miano ikony popkultury, głównie przez występ w serialu ,,The Dukes of Hazzard” oraz dzięki sukcesom w motorsporcie (Charger Daytona). 

Rocznik można z łatwością poznać po przodzie – szeroka, chromowana listwa już nie dzieli grilla na dwie części. Jest to subtelny powrót do stylu z I generacji pojazdu, który zostanie zarzucony już rok później – dzielony grill znów powróci, tym razem wraz z nadejściem Chargera III. Lampy z tyłu zostały zmienione jedynie w topowych wersjach RT oraz 500, w pozostałych przypadkach nie różniły się od roczników 1968 oraz 1969. Do palety kolorów dołączono dwa jaskrawe kolory: ,,Top Banana” oraz bardzo rzadki ,,Panther Pink”. 

Z typowo technicznych innowacji, obecnych w całej palecie pojazdów marki Dodge w roku modelowym 1970, warta odnotowania była zmiana położenia stacyjki. Przełożono ją bezpośrednio na kolumnę kierownicy. Do Dodge’a Chargera 1970 zaczęto ponadto montować kultowe dźwignie zmiany biegów w kształcie pistoletu, tak zwane ,,pistol grip shifter”. Do tego pomysłu wracano na przestrzeni dekad w niezliczonej liczbie innych aut. Do oferty silnikowej wszedł bardzo pożądany silnik 440 Six Pack, wcześniej używany w Dodge Super Bee i Plymouth Road Runner, o pojemności 7,2l. Był on jednak drogi i w praktyce niewystępujący na ulicach. 

Pomimo wielu zmian, Charger wciąż notował spadki w sprzedaży. Przyczyną był zwrot konsumentów w kierunku nieco mniejszych aut, takich jak Dodge Challenger czy Ford Mustang. Pośrednim powodem był także wzrost kosztów ubezpieczeń dla większych i mocniejszych pojazdów.