Urodzony w 1949 roku Andrzej Zaucha był jednym z najbardziej znanych polskich wokalistów tamtego pokolenia. Jego muzyka utrzymana w rytmach bluesa, jazzu, popu i rhythm’u poruszała serca milionów Polaków, a tych niezapomnianych utworów do dziś można słuchać na antenach radiowych, ale i znaleźć w Spotify, Youtube Music czy Deezer. Wokalista zginął tragicznie w 1991 roku – zastrzelony przez zazdrosnego męża swojej kochanki, Zuzanny Leśniak.
Andrzej Zaucha – kariera muzyczna, sport i pasje
Zaucha urodził się w Krakowie w rodzinie o korzeniach artystycznych. Jego ojciec śpiewał i grał zarobkowo w różnych zespołach tanecznych, a dorastający syn, muzyczny samouk, zastępował go czasem w pracy. Grał na perkusji i dołączał do różnych grup muzycznych, ale przerwał naukę w liceum i wybrał zawodówką, którą ukończyć w specjalności zecera.
Poza samą muzyką interesował się sportem i uwielbiam kajakarstwo. W 1963 roku wystąpił na mistrzostwach Polski juniorów, a prowadzona przez niego czwórka zajęła trzecie miejsce i wygrała brązowy medal. Rok później kontynuował kajakarską pasję i zdobył dla Polski dwa złote medale: w zawodach w jedynce i w czwórce.
Między pasją sportową i zawodami cały czas grał i muzykował. Debiutował w zespole Czarty, jako perkusista, śpiewał w klubach studenckich, a profesjonalnie do muzyki zaczął podchodzić od 1969 roku gdy udało mu się zostać wokalistą grupy Dżamble. To właśnie z nią występował na licznych festiwalach ogólnopolskich (m.in. Jazz nad Odrą) i nagrał album „Wołanie o słońce nad światem”.
Dyskografia Zauchy do siedem albumów studyjnych, cztery kompilacje i dwa single.
- Anawa, Wołanie o słońce nad światem ,Wszystkie stworzenia duże i małe, Stare, nowe, najnowsze, Andrzej Zaucha, Kolędy w Teatrze STU, Ostatnia płyta (wydana po śmierci!) – studyjne
- Andrzej Zaucha, Drzazgi, Złota kolekcja, The best – byłaś serca biciem – kompilacje
- Wieczór na rzeką zdarzeń o Spocznij kapturku – zaraz cię zjem, czyli marzenia głodnego wilka – single
Muzyk pojawił się również w obsadzie aktorskiej kilku filmów. Wśród nich: Trzy dni bez wyroku, Smoczek żarłoczek, Misja specjalna, Siedmiomilowe buty, czy Miłość z listy przebojów.
Zginął 10 października 1991 pod budynkiem teatru, w którym brał udział w spektaklu „Pan Twardowski”. Wsiadł wraz z kochanką do samochodu. Podszedł do nich wówczas Yves Goulais – mąż kobiety i oddał do obojga cztery strzały. Do leżącego Zauchy w szale zemsty strzelił jeszcze pięć razy. Zabójca został skazany na piętnaście lat pozbawienia wolności.