Kto jest obecnie uznawana za najpiękniejszą kobietę na świecie?

Pytanie o to, kto jest najpiękniejszą kobietą na świecie, niezmiennie rozpala wyobraźnię internautów i fanów popkultury. Odpowiedź nie jest jednoznaczna, ponieważ zależy od wielu czynników – kontekstu kulturowego, obowiązujących trendów, a także osobistych preferencji. Jednak co roku media tworzą rankingi oparte na głosowaniach internautów, ocenach ekspertów branżowych czy analizach proporcji twarzy według tzw. Złotego Podziału.

W 2023 roku brytyjski chirurg plastyczny dr Julian De Silva przedstawił listę najpiękniejszych kobiet na podstawie tzw. Złotego Podziału (Golden Ratio). Na jej szczycie znalazła się Jodie Comer, znana z serialu Killing Eve. Z kolei w rankingach magazynów takich jak „People” czy „TC Candler” często pojawiają się takie nazwiska jak Bella Hadid, Zendaya, Deepika Padukone czy Scarlett Johansson.

Jak powstają rankingi najpiękniejszych kobiet?

Rankingi piękna powstają przy zastosowaniu różnych metod. Niektóre są zupełnie subiektywne – bazują na głosach czytelników lub internautów. Inne z kolei są bardziej analityczne. Przykładem może być wspomniana wcześniej metoda dr. De Silvy, który analizuje zdjęcia celebrytek pod kątem proporcji twarzy odpowiadających idealnym standardom symetrii wywodzących się z koncepcji Złotego Podziału.

Inne rankingi korzystają z algorytmów sztucznej inteligencji analizujących rysy twarzy lub są wynikiem głosowania ekspertów ze świata mody, fotografii, filmu czy mediów społecznościowych. Strony takie jak TC Candler organizują otwarte głosowania, które przyciągają miliony uczestników z całego świata i czynią ranking bardziej demokratycznym, ale także subiektywnym.

Najbardziej znane ikony urody wszech czasów

Piękno to również historia. Przez dziesięciolecia niektóre kobiety zapisały się w kulturze masowej jako ikony urody swoich czasów. Audrey Hepburn uosabiała elegancję lat 50. i 60., Marilyn Monroe była symbolem kobiecości lat 50., a Sophia Loren zachwycała włoskim stylem.

Współczesne ikony to m.in. Angelina Jolie, która przez lata uchodziła za wzór klasycznego piękna, Beyoncé – ucieleśnienie kobiecej siły i wdzięku oraz Lupita Nyong’o, która redefiniuje piękno w kontekście różnorodności rasowej i kulturowej.

Czy istnieją uniwersalne kryteria piękna?

Choć mówi się, że „piękno tkwi w oku patrzącego”, wiele kultur dostrzega podobne cechy jako atrakcyjne. Symetria twarzy, proporcjonalne rysy, czysta cera, błyszczące oczy – to elementy, które badacze psychologii ewolucyjnej często uznają za uniwersalne oznaki atrakcyjności.

Moda jednak nieubłaganie wpływa na postrzeganie piękna. W latach 90. dominował ideał supermodelek à la Cindy Crawford czy Naomi Campbell. Dziś większy nacisk kładzie się na autentyczność, naturalność i różnorodność. Coraz częściej piękne są kobiety z różnymi typami sylwetek, odcieniami skóry i stylami ekspresji.

Najczęściej wyszukiwane kobiety w Google jako symbol piękna

Analizy trendów Google pokazują, jakie kobiety są najczęściej wyszukiwane przez użytkowników z całego świata. Od kilku lat niekwestionowaną popularnością cieszy się Kim Kardashian, której uroda, styl i kontrowersje przyciągają miliony fanów i krytyków. Podobny status mają Margot Robbie, Ariana Grande czy Gal Gadot.

Ciekawą obserwacją jest wzrost popularności kobiet z Azji – K-popowa gwiazda Lisa z BLACKPINK ma miliony fanów na całym globie, a aktorka Fan Bingbing uważana jest za jedną z najpiękniejszych kobiet w Chinach. Internet ma moc globalizacji ideałów piękna i jest narzędziem popularyzującym estetyki z różnych części świata.

Jak media społecznościowe wpływają na nasze postrzeganie piękna?

Nie można pominąć roli, jaką w kształtowaniu kanonów urody odgrywają media społecznościowe. Instagram, TikTok czy YouTube umożliwiły tysiącom kobiet zaprezentowanie swojego wyglądu i stylu życia milionom użytkowników. Filtry, aplikacje do retuszu zdjęć, ale też coraz częściej – autentyczność – wpływają na to, kogo uznajemy za pięknego.

Dzięki platformom społecznościowym wzrosła widoczność kobiet, które nie spełniają dawnych standardów piękna, ale są inspiracją i wzorem do naśladowania. Takie postaci jak Winnie Harlow (modelka z bielactwem) czy Tess Holliday (modelka plus-size) pokazują, że piękno ma wiele form i nie musi ograniczać się do wyśrubowanych standardów estetycznych.

Czy piękno można zmierzyć? Sztuka kontra nauka

Od wieków ludzie próbowali zmierzyć piękno. Starogrecki matematyk Euklides opisał proporcje Złotego Podziału, które przez wieki były uważane za esencję estetycznej harmonii. Leonardo da Vinci inspirował się tą zasadą w przedstawieniach ludzkiego ciała. Dziś narzędzia cyfrowe analizują zdjęcia, symetrię, odległości pomiędzy oczami czy kształt ust, próbując uchwycić coś tak subiektywnego jak uroda.

Jednak nowoczesne rozumienie piękna kładzie nacisk na jego kulturowy i społeczny kontekst. Coś, co w jednej epoce uznawano za piękne, może być dziś przestarzałe lub kontrowersyjne. Przykłady z historii – jak drastyczne wiązanie stóp w starożytnych Chinach czy XVIII-wieczna obsesja na punkcie bladolicej cery – pokazują, że piękno to także forma ekspresji kulturowej i historycznej.

Dlaczego temat urody budzi tak silne emocje?

Temat urody – zwłaszcza kobiecej – jest głęboko zakorzeniony w kulturze, mediach i świadomości społecznej. Kobiety są oceniane nie tylko przez pryzmat swoich kompetencji czy osobowości, ale także wyglądu. Dlatego właśnie pytanie o najpiękniejszą kobietę na świecie wywołuje dyskusje, fascynację, ale i kontrowersje.

Współcześnie coraz więcej mówi się o sile wewnętrznej, samoakceptacji i redefinicji piękna. Za piękne uznaje się kobiety odważne, pewne siebie, twórcze i inspirujące. Piękno przestaje być wyłącznie zewnętrznym atrybutem – staje się również wartością wyrażaną poprzez charakter, działania i sposób życia.